زندگی نامه شهید نعمت الله فلاح زاده

زندگی نامه شهید نعمت الله فلاح زاده (اول)

نام پدر: حسین                                           

 تاریخ تولد: 2 /1/41

تاریخ شهادت: 3/11/65

در فروردین ماه سال یک هزارو سیصد و چهل و یک در آسمان کویر ستار هایدرخشید،از خداوند منان نعمتی رسید که نام او را نعمت الله نهادند تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در ابرکوه و دبیرستان را در شیراز گذراند. در همین ایام بود که ندای تکبیر از پس کوههای غرب و از حنجره ی آن پیر مرد شب زنده دار به گوش رسید و اذان صبح ظفر و پیروزی از مناره های عشق و ایثار در فضا پیچید.

صبحی که سرخی شفقش از خون مصطفی بود. خیابانهای شیراز و گلدسته های شاهچراغ و مسجد حبیب شاهد خروش مشتهای گره کرده ی عشاق بودند. در همان روزها که برای نعمت الله عزیز آغاز رشد وبالندگی بود مادر مهربانش برای همیشه با او وداع کرد. بعد از آن خانه اش بوی غربت می داد. شهر شیراز برایش تنگ شده بود به همین خاطر همراه پیکر مادرش به ابرکوه قدم نهاد و در این شهر اقامت گزید.

دومین نفری بود که در اوایل سال پنجاه و نه برای حفاظت از انقلاب به عضویت سپاه در آمد و با شروع جنگ تحمیلی به سوسنگرد شهر عاشقان شهادت رفت و به نبرد با کفار بعثی پرداخت. در مهر ماه سال یک هزارو سیصد و شصت در عملیات ثامن الائمه که منجر به شکستن محاصره ی آبادان گردید برادرش محمود به فیض شهادت رسید و نعمت الله به غم عزیز دیگری از خانواده اش نشست. نیمه های سال یک هزارو سیصدو شصت و یک بود که قدم به حوزه ی علمیه نهاد مدرسه ی امام یزد و حجره های آن،مسجد حظیره و کوچه های تنگ و باریک یزد همه وهمه شاهد حضور با برکت نعمت الله بودند پس از آن راهی قم شد تا در جوار بارگاه فاطمه معصومه(س)قرار گیرد. ابتدا در مدرس هی الهادی و سپس در مدرسه ی امام محمد باقر مشغول تحصیل علم شد. کتابها را یکی پس از دیگری می آموخت، بر زمین می نهاد و مشغول فراگیری کتاب دیگری می شد تا بتواند در زمره ی روحانیون آگاه و فعال جامعه قرار گیرد آخرین کتابی که مطالعه ی آن را به پایان رساند لُمعه شهیدین بود و آغاز گر وسایل شیخ.                احساس می کنم هنوز صدای رگبار تیربارش در عملیات فتح المبین در فضا پیچیده است. هنوز یاد کلاسهای قرآن و اصول عقاید و تاریخ اسلامش در جبهه های کردستان در خاطره ها مانده است و کوههای سر به فلک کشیده و استوار غرب وجود آن روحانی مسلح و شجاع در والفجر نه را به خوبی حس کردند. آن زمان که کفار بعثی فکر مهران و فکّه و جزیره مجنون را در سر می پروراندند به فرمان امام به نبرد با کفار در فکّه شتافت.

آبگیرهای شلمچه و سرزمین شرق بصره در کربلای چهار او را به خوبی یاد دارند و شلمچه انتظار قدومش برای نبرد در کربلای پنج را می کشید امّا در اولین ساعات شروع عملیات کربلای پنج در صبحگاه روز نوزده دی ماه در شرق بصره زخمی شده و در صبحگاه روز سوم بهمن ماه مصادف با روز شهادت فاطمه ی شهیده(س)به ندای ارجعی الی ربک معبودش لبیک گفت و به پروردگارش پیوست. در پایان یکی از نامه هایش یک دو بیتی زیبا برای تنها فرزندش راضی هی عزیز

سروده است که به قرار زیر است:

راضیّه ی گل سرشت گل منظر من

خواهی که شود ز تو رضا داور من

در حفظ حجاب کوش و شو حافظ دین

این است به تو وصیّت آخر من                 روحش شاد و راهش پر رهرو باد

زندگینامه شهید نعمت اله فلاح زاده (دوم)

نام پدر: حسین

تاریخ تولد: 2/1/41  

 تاریخ شهادت: 3 /11/65

ایام غم بود و روح ا. . . آماده رفتن به دیار غربت، در فروردین ماه سال 1341 در آسمان کویر ستاره ای درخشید، از خداوند منان نعمتی رسید که نام او را نعمت ا. . . نهادند. ایام کودکی او سپری گشت، در هفت سالگی قدم به مدرسه خواجه نصیر نهاد و تحصیلات ابتدایی را به پایان برد، دوران راهنمایی را در مدرسه امام گذراند. سپس قدم به شهر شیراز نهاد و راهی دبیرستان شد، در همین ایام بود که ندای تکبیر از پشت کوههای غرب ازحنجره ی آن پیرمرد شب زنده دار به هوابر خاست گویی که اذان صبح ظفر است و آزادی. آری همان صبحی که سرخی شرقش خون مصطفی بود، کوچه ها و خیابانهای شیراز و گلدسته های شاهچراغ و مسجد حبیب شاهد خروش مشتهای گره کرده اش بود.

در همین اثنا بود که طوفان غم به سراغش آمد و مادر عزیزش را در جلو چشمانش شاهد کرد که وداعش می گوید، بعد از این دیگر شهر شیراز از برایش تنگ بود، خانه اش بوی غربت می داد، نمی دانم شاید مادر وطن باشد. هر کجا که مادر قدم نهد آنجا وطن گردد همراه پیکر مادرش به ابرکوه قدم نهاد و او در همین جا مقیم گشت.

در اوایل سال 59 برای حفاظت از انقلاب به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد، او دومین فردی بود که از شهر ابرکوه به عضویت سپاه در آمده بود، با شروع جنگ تحمیلی به سوسنگرد شهر عاشقان شهادت رفت و مدتی مشغول نبرد با کفار بعثی بود. در مهرماه سال 60 در عملیات ثامن الائمه که منجر به شکستن محاصرۀ حصر آبادان گردید برادرش محمود را غرق به خون مشاهده کرد و بار دیگر به غم عزیزی دیگر نشست.

در نیمه های سال 61 بود که قدم به حوزه علمیه نهاد، ابتدا به مدرسه امام یزد رفت. حجره های مدرسه شاهد حضورش و مسجد حظیره شنوای زمزمه اش و کوچه های تنگ و باریک یزد صبحگاهان شاهد قدم هایش بود ولی او می خواست قدم به دیار تقوی نهد، راهی قم شد تا در جوار بارگاه فاطمه معصومه(س) قرار گیرد. منزل گاهش مدرسۀ الهادی و سال بعد مدرسه امام محمد باقر(ع) شد.

در همان زمان بود که در بادهای سرد زمستان دستهایش از شدت سرما سرخ می شد، ولی با قلبی پراز آتش از این مدرسه به آن مدرسه به دنبال درسی می رفت، کتابها را یکی پس از دیگری بر زمین می نهاد و کتابی دیگر بدست می گرفت آخرین کتابش که به آخر رسیده بود لمعه شهیدین بود و آغازگر وسایل شیخ، اما آن وجود پر تپش نور ایمان و منزلگه عشاق را در جبهه می دید که گاهی سلاح بر دوش می گرفت و به میدان می تاخت.

هنوز صدای رگبار تیربارش در عملیات فتح المبین در فضا است، هنوز یاد کلاسهای قرآن و اصول عقایدش و تاریخ اسلامیش در کردستان در خاطره ها مانده است، کوههای سر به فلک کشیده غرب دیدند که آن روحانی سلاح بدست پرتلاش در والفجر 9 چگونه به پیش می تاخت.

آن زمان که کفار بعثی فکر مهران و فکه و جزیره مجنون در سرشان بود او به فرمان امامش به نبرد با کفار در فکه شتافت. آبگیره های شلمچه و سرزمین شرق بصره در کربلای چهار او را بخوبی بیاد دارند و شلمچه انتظار قدمش را برای کربلای پنج می کشید.

بالاخره در اولین ساعات شروع عملیات کربلای 5 در صبحگاه روز 19 دی ماه در شرق بصره همچو مولای متقیان علی (ع) غرقه بخون شد و بعد از انتقال به تهران بعد از 14 روز که همچو فاطمه (س) در بستر خوابیده بود، در صبحگاه روز سوم بهمن ماه که مصادف با روز شهادت فاطمه مظلوم (س) بود پاسدار حماسه ساز افتخار آفرین طلبۀ خط شکن، عارف بزرگ شیخ نعمت ا 000 به ندای ارجعی الی ربک معبودش لبیک گفت و به جوار حق تعالی پرکشید.

روحش شاد و یادش گرامی باد